proch

proch I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIb, D. -u {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'materiał wybuchowy miotający, łatwo zapalny, stosowany jako źródło energii ruchu pocisków': {{/stl_7}}{{stl_10}}Proch strzelniczy. Nabić broń prochem. Beczki z prochem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'bardzo drobne cząsteczki, szczątki czegoś; pył, kurz, okruszyny, paprochy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Coś kruszy się, rozsypuje się w proch. Otrzepać płaszcz z prochu. Pełno prochu na podłodze. Prochy pod łóżkiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}proch II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIb, D. -u, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'w stylu podniosłym o człowieku jako istocie znikomej wobec Boga i wszechświata': {{/stl_7}}{{stl_10}}Człowiek jest prochem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}proch III {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mż IIb, D. -a, zwykle w lm, pot {{/stl_8}}{{stl_7}}'z niechęcią o lekarstwach w postaci proszków, pigułek, także o narkotykach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nałykał się prochów. Zażywać różne prochy. Skończ z tymi prochami! Weź sobie jakiegoś procha, to ci przejdzie.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}rozbić {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}na proch [w proch, w pył]; nie wąchać [powąchać] prochu; być na prochach {{/stl_7}}